SX3H Απο το Α εως το Ω

                   Γράφουν οι Νίκος Βαγιακάκος SV1EIG & Σωτήρης Κατσιμάγκλης  SB1BDO

Μια παρέα ραδιοερασιτεχνών είχε ρίξει προ καιρού μια ιδέα για συλλογική συμμετοχή στο 13ο Aegean VHF contest την 5η και 6η Ιουλίου 2014 στα 6m, VHF & UHF αλλά συμμετοχή ταυτόχρονα και στους ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς που διοργανώνονται την ίδια ημερομηνία από χώρες που ανήκουν στην IARU Region-1, με αρκετούς από αυτούς σε κατάσταση Field Day (εκτός βάσης , εκτός δικτύου ρεύματος κλπ). Πρώτος ο Μάριος SV1QEC πρότεινε ένα πολύ σημείο δυνατό για τέτοια xρήση, την κορυφή Νεραϊδοράχη του όρους Χελμός στην Πελοπόννησο. Η κορυφή βρίσκεται πάνω από τα Καλάβρυτα, στο ανώτερο σημείο  του χιονοδρομικού κέντρου Καλαβρύτων, δίπλα στην θέση που είναι εγκατεστημένο το τηλεσκόπιο Αρίσταρχος.

Η πρώτη δοκιμή ανάβασης που έγινε τον μήνα Μάιο για έλεγχο της περιοχής από τους Μάριο SV1QEC και Γιάννη SV1QEY στέφτηκε από απόλυτη αποτυχία γιατί υπήρχε ακόμα πάρα πολύ χιόνι στον δρόμο. Η δεύτερη προσπάθεια έγινε από τους Σωτήρη SV1BDO  και Βασίλη SV3FUX, που ξεκίνησαν  από την περιοχή του Αιγίου αργά το απόγευμα της Κυριακής 29 Ιουνίου, με θετικό αποτέλεσμα αυτή την φορά. Από την κορυφή των 2.360μ, έγιναν πλήθος δοκιμών και ακρόασης με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο πήχης των προσδοκιών ανέβηκε πλέον  αρκετά ψηλά.

Υστέρα από συγκέντρωση της ομάδας και μελέτη διάφορων εναλλακτικών σημείων, αποφασίστηκε να  τρέξουμε τον διαγωνισμό από το σημείο που αρχικά είχε προτείνει ο Μάριος SV1QEC. Ταυτόχρονα οριστικοποιήθηκε και η ομάδα του SX3H, η οποία συγκροτήθηκε από τους παρακάτω συναδέλφους: Μανώλη SV1ME, Βαγγέλη SV1ART, Σωτήρη SV1BDO/3, Νίκο SV1EIG (μαζί με τον γιό του Δημήτρη), Μάριο SV1QEC, Φίλιππο SV1QEG και Γιάννη SV1QEY (QSL Manager)

Άρχισαν οι τηλεφωνικές επικοινωνίες για να μαζέψουμε τον εξοπλισμό μας και να δούμε τις ελλείψεις μας. Στο τέλος υπερκαλύψαμε της ανάγκες μας και με το παραπάνω. Λόγω της απειρίας συμμετοχής των περισσοτέρων από εμάς σε τέτοιες καταστάσεις και της έλλειψης συντονιστή (team leader), μαζεύτηκε τελικά απίστευτο βάρος και όγκος (μέχρι και φορητή ντουζιέρα έφερε ο SV1QEC), ενώ θα χρειάζονταν και αρκετά αυτοκίνητα για την μεταφορά τους.

Οσο πέρναγε ο καιρός τα τηλέφωνα έπαιρναν φωτιά για τις τελευταίες εκκρεμότητες και πλησιάζοντας στην τελική ημερομηνία αναχώρησης, τσεκάροντας τον εξοπλισμό μας για να δούμε τυχόν ελλείψεις, διαπιστώσαμε οτι μας έλειπαν 2 καλής ποιότητας κάθοδοι. Οι 2 κάθοδοι παραγγέλθηκαν τηλεφωνικώς στο κατάστημα FREEBYTES του αγαπητού συναδέλφου Γιάννη Κονταρίνη SV1EEZ και την επόμενη το πρωί, φτάνοντας στο μαγαζί του  για να τα παραλάβω με περίμενε μια έκπληξη, καθώς μας έβαλε μεγαλύτερα σε μήκος καλώδια μαζί με κονέκτορες βαρέως τύπου. Είδα και έπαθα να τον μεταπείσω, άλλα στην συνέχεια κατάλαβα οτι μας τα χορήγησε ΔΩΡΕΑΝ  Θερμές ευχαριστίες και από εδώ φίλε Γιάννη για την ευγενική προσφορά σου και την έμπρακτη υποστήριξη σου με αυτόν τον τρόπο στην προσπάθεια μας.

Οι μέρες περνούσαν και η πολυπόθητη έγκριση της αίτησης για το ΕΔΚ SX3H δεν ερχόταν, παρόλο που η αίτηση στην Νομαρχία Αν. Αττικής είχε γίνει από τις 17 Μαίου. Τελικά την Τετάρτη 2 Ιουλίου μας ενημέρωσε τηλεφωνικά υπάλληλος της Νομαρχίας οτι η πολυπόθητη έγκριση από το Υπουργείο είχε φτάσει και την επομένη ο Μάριος SV1QEC την παρέλαβε αυτοπροσώπως.

Την Πέμπτη 3 Ιουλίου, μία μέρα πρίν την αναχώρηση της ομάδας, άλλαξε το πρόγραμμα καθώς ενημερώθηκε ο Γιάννης SV1QEY από την εργασία του ότι λόγω αδιαθεσίας συναδέλφου του δεν θα μπορέσει να πάρει την άδεια που είχε αιτηθεί. Αλλαγή σχεδίου και μείον ένας χειριστής.

Καθώς δεν είχαμε συγκεντρώσει σε ένα μέρος όλον τον εξοπλισμό, αλλά ο καθένας μας στην ουσία κουβαλούσε τα δικά του πράγματα, συναντηθήκαμε την Παρασκευή 4 Ιουλίου στις 5:00 το πρωί στην εθνική οδό για μεταφόρτωση εξοπλισμού από τον υπογράφοντα Νίκο SV1EIG στα δύο ήδη έμφορτα μέχρι τον ουρανό ΙΧ αυτοκίνητα, του Μάριου SV1QEC και Φίλιππου SV1QEG που θα αναχωρούσαν πρώτοι για τον Χελμό. Από το Αίγιο με διαφορά κάποιων ωρών ξεκίνησε ο Σωτήρης  SV1BDO  με το αυτοκίνητό του επίσης τίγκα στα πράγματα έως τον ουρανό. Ο υπογράφων Νίκος SV1EIG, με τον γιό του Δημήτρη και τον “σεφ” Βαγγέλη SV1ART θα ξεκινήσουμε την επομένη, Σάββατο 4 Ιουλίου λόγω εργασιακών υποχρεώσεων.

Στις 12:00 το μεσημέρι της Παρασκευής δέχομαι ένα τηλεφώνημα χαράς ότι οι 2 πρώτοι συνάδελφοι έφτασαν στην κορυφή. Περίπου…, διότι η συνέχεια ήταν απογοητευτική, καθώς ο Φίλιππος SV1QEG μόλις 100 μέτρα πριν την κορυφή, μένει από σασμάν! Αμάν! Το αυτοκίνητο του Μάριου ευτυχώς φτάνει στην κορυφή, ξεφορτώνεται και μετά αρχίζει να κάνει δρομολόγια πάνω-κάτω για να κουβαλήσει και τα πράγματα που υπήρχαν στο αυτοκίνητο του Φίλιππου. Το αυτοκίνητο του Φίλιπου είχε ακινητοποιηθεί πλήρως  και δυστυχώς έπρεπε  να φορτωθεί σε Οδική Βοήθεια. Δεύτερη ατυχία, άλλος ένας χειριστής μείον !! Λίγο αργότερα φτάνει στην κορυφή και ο Σωτήρης SV1BDO.

SV1QEG - SV1QEC

Παρ’ όλες τις αντιξοότητες και τα περί περιρέουσας γκαντεμιάς, γρουσούζηδων κλπ, το ηθικό  ήταν ακμαιότατο. Οι SV1QEC, SV1QEG και  SV1BDO βρίσκονται ήδη στην κορυφή στα 2.360 μέτρα. Με καθυστέρηση ήδη 3 ωρών από το πρόγραμμα, η πρώτη ομάδα τρέχει να στήσει την θηριώδη σκηνή 10 ατόμων του SV1QEC, καθώς και τις 5 κεραίες μαζί με τΙς καθόδους. Επειδή μας έπιασε το σούρουπο, αποφασίσαμε να ειδοποιήσουμε την Οδική Βοήθεια να παραλάβει τον Φίλιππο SV1QEG μαζί με το αμάξι του την επομένη το πρωί, καθώς ήδη είχε νυχτώσει και θα ήταν αρκετά δύσκολο να φορτωθεί το αυτοκίνητο την νύχτα.

Κατά τις 8.30 το βράδυ της Παρασκευής είναι έτοιμα σχεδόν τα πάντα.  Οι γεννήτριες σε λειτουργία, το shack έτοιμο στην σκηνή, συνδέονται οι κεραίες στα μηχανήματα και γίνονται οι πρώτες δοκιμές. Τα πράγματα πλέον πήγαιναν θετικά και η διάθεση ανεβαίνει, παρόλο που η εξωτερική θερμοκρασία έχει φτάσει τους 4 βαθμούς Κελσίου και η παγωνιά είναι έντονη. Λόγω του κρύου, η γεννήτρια δούλευε όλο το βράδυ για να έχουμε ρεύμα για την ηλεκτρική σόμπα που είχαμε μαζί μας (ένα φαινομενικά “περιττό” αντικείμενο, που εκ των καταστάσεων φάνηκε όμως χρησιμότατο). το βραδυνό μας είναι λιτό, σάντουιτς και έτοιμο φαγητό που είχε φροντίσει να φέρει ο Σωτήρης SV1BDO. Κατά τις 11 το βράδυ σαλπίζεται “σιωπητήριο”, κλείνουν οι ασύρματοι  και οι 3 χειριστές (SV1BDO, SV1QEC & SV1QEG) πέφτουμε για ύπνο, κατάκοποι από την κούραση της ημέρας. Οχι για πολύ όμως, καθώς κατά τις 2 τα ξημερώματα ξεσπάει πολύ δυνατός αέρας, που νόμιζες οτι θα ξεριζώσει την σκηνή από το έδαφος. Ευτυχώς κατά τις 5 το πρωί του Σαββάτου, λίγο πριν το ξημέρωμα, ο αέρας πέφτει. Με το πρώτο φως της ημέρας διαπιστώνουμε οτι ο βραδυνός αέρας δεν έχει κάνει ζημιές στις ήδη στημένες κεραίες (μιλάμε για πάρα πολύ δυνατό αέρα)

Ξημερώματα Σαββάτου ξεκινάει από την Αθήνα και η δεύτερη ομάδα, αποτελούμενη από τους Νίκο SV1EIG με τον γιό του Δημήτρη και τον “σεφ-skipper” Βαγγέλη SV1ART. Ολοι μαζί στο Picassa του Νίκου, έμφορτο κι αυτό μέχρι τον ουρανό με πράγματα Οι 3 πρώτες ώρες  οδήγησης πέρασαν ευχάριστα από τα ανέκδοτα και τις διηγήσεις του Βαγγέλη, αλλά και με την ανταπόκριση που είχαμε από τον ασύρματο από την ομάδα που βρισκόταν στο βουνό. Ο Μάριος SV1QEC μάς ζήτησε να φέρουμε επιπλέον βενζίνη γιατί λόγω του βραδυνού κρύου η κατανάλωση της γεννήτριας ήταν αυξημένη. Πήραμε σβάρνα λοιπόν τα βενζινάδικα για βρούμε μπιτόνια βενζίνης. Αλλά ούτε τα σκόρδα, ούτε τα φυλαχτά, ούτε  οι προσευχές έδωσαν λύση στην ατυχία μας, διότι μόλις γεμίσαμε ένα από τα 10λίτρα μπετόνια, διαπιστώσαμε οτι αυτό ήταν τρύπιο και έτρεχε και άντε να βρεις άλλο. Τελικά το αδειάσαμε σε μικρότερα των 4 λίτρων από άλλο βενζινάδικο. Στα τελευταία 40 χιλιόμετρα είχαμε γίνει με τις αναθυμιάσεις της βενζίνης “πύραυλοι”, ενώ ο SV1EIG/Junior έκανε το περισσότερο ταξίδι με το κεφάλι έξω από το παράθυρο.

Στις 12:40 επιτέλους φτάσαμε Ξεφορτώσαμε το αυτοκίνητο, στήσαμε τραπέζια, καρέκλες, ενώ ο Σεφ Βαγγέλης ανέλαβε να στήσει το μαγειρείο και να ετοιμάσει το φαγητό. Ο βραδυνός αέρας είχε βοηθήσει να καθαρίσει ο ορίζοντας και απολαμβάναμε την απίστευτη θέα. Ταυτόχρονα είχαμε και έντονες  ζαλάδες λόγω του μειωμένου οξυγόνου στα 2360μ ύψος. Κατά τις 1 το μεσημέρι έφτσσε και η Οδική Βοήθεια που περισυνέλλεξε το αυτοκίνητο του Φίλιππου και τον ίδιο, για να επιστρέψει “άκαπνος” στην Αθήνα. 

SV1EIG - SV1QEC

Ενώ ο σέφ-Βαγγέλης είχε αναλάβει την τροφοδοσία και την διοικητική μέριμνα, ο Νίκος έλεγχε τις τελευταίες λεπτομέρειες στα Laptop και το (απαράδεκτο) πρόγραμμα VUSC που προτείνει ο διοργανωτής του διαγωνισμού, για να είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε το Contest..Τελικά. ενώ έχουμε στήσει συνολικά 3 σταθμούς με 4 κεραίες (2m Yagi, 2m Verical, 70cm Yagi, 6m Yagi), λόγω γειτνίασης κεραιών και συχνοτήτων δεν μπορέσαμε να δουλέψουμε στα 2 μέτρα ταυτόχρονα SSB και FM, έτσι περιοριστήκαμε σε έναν μόνο σταθμό στα 2 μέτρα.   

Το πρώτο μας QSO έγινε στα 6μ στις 1006 UTC με τον SZ1GRC, ενώ το πρώτο QSO στα 2μ έγινε μερικά λεπτά αργότερα με τον SV1JGX/8. Ο Σωτήρης SV1BDO μαζί με τον Δημήτρη (SV1EIG-Junior) είχαν αναλάβει τα 6μ. Η διάδοση ήταν μέτρια, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις και μακρυνά ανοίγματα. Οι Ελληνικοί σταθμοί ακούγονταν αρκετά δυνατά Μετά τις 1400 UTC άρχισαν να ακούγονται και Ευρωπαϊκοί σταθμοί. Η πρώτη μέρα έκλεισε με 45 επαφές στα 6 μέτρα, όλες SSB.

SV1BDO

Ο σταθμός των 2 μέτρων τα πήγε αρκετά καλύτερα, με 137 επαφές, οι περισσότερες από Ελλάδα. Εκτός από Ελλάδα, έγιναν επαφές και με Τουρκία, Μάλτα, Ιταλία, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαυία & FYROM. Το ημερολόγιο των 2 μέτρων έκλεισε στις 2109 UTC το βράδυ του Σαββάτου, με 137 επαφές. Χειριστές του σταθμού των 2 μέτρων ήταν οι Νίκος SV1EIG & Μάριος SV1QEC.

SV1QEC

SV1EIG

 Το απόγευμα του Σαββάτου μας επισκέφτηκαν από το Αίγιο οι Βασίλης SV3FUX (είχε συμμετάσχει μαζί με τον SV1BDO στην 2η αναγνωριστική επίσκεψη) και Γιώργος SV3IBS, φέρνοντας μαζί τους σπιτικό κρασί και τσίπουρο για το βράδυ !!! Το κέφι στην παρέα ανέβηκε κατακόρυφα και μας έκανε να ξεχάσουμε τις όποιες αναποδιές είχαμε συναντήσει μέχρι στιγμής. Το βραδυνό ήταν κυρίως έτοιμα φαγητά που είχαμε φέρει μαζί μας, συνοδευόμενο από το εξαίρετο κρασί & τσίπουρο του Γιώργου. Ο σεφ Βαγγέλης μας υποσχέθηκε οτι θα “δημιουργούσε” την Κυριακή το μεσημέρι. Η παρέα κράτησε μέχρι αργά το βράδυ και οι Αιγιώτες φίλοι μας κατά τα μεσάνυχτα πήραν με βαριά καρδιά τον δρόμο της επιστροφής για το Αίγιο, υποσχόμενοι οτι την επόμενη φορά θα συμμετείχαν και αυτοί στην ομάδα μας.  Αφού έφυγαν οι επισκέπτες, αρχίσαμε κι εμείς σιγά-σιγά να μαζευόμαστε για τον βραδυνό ύπνο. Τα ανέκδοτα΄όμως έδιναν κι έπαιρναν και η σκηνή συνέχεια τρανταζόταν από τα γέλια. Τελικά μετά τις 2 το βράδυ μας πήρε ο ύπνος. Οχι για πολύ όμως, κατά τις 3.30 ξυπνήσαμε από κουδούνια προβάτων !!! Ενα κοπάδι από περίπου 100 πρόβατα από την γειτονική στάνη είχε βγει για βραδυνή βοσκή. Η περιοχή σε λίγο γέμισε από πρόβατα, τα οποία κατευθύνονταν ανεξέλεγκτα προς το μέρος μας. Την λύση έδωσε ο Βαγγέλης, ο οποίος άρχισε να κάνει θόρυβο, να σφυρίζει και να τους φωνάζει, με αποτέλεσμα να αλλάξουν πορεία και να κατηφορίσουν προς την πλαγιά του βουνού. Ευτυχώς το υπόλοιπο της βραδυάς κύλισε ήρεμα, χωρίς αέρα και άλλα απρόοπτα, και έτσι μπορέσαμε να κοιμηθούμε.

  

Το ξημέρωμα της Κυριακής μας βρήκε να χουζουρεύουμε στην σκηνή. Κάτι η κούραση των 2 ημερών, κάτι η ησυχία του τοπίου, δεν μας έκανε καρδιά να σηκωθούμε, μέχρι που το στομάχι μας άρχισε να διαμαρτύρεται και να ζητάει πρωινό. Ο σεφ Βαγγέλης ετοίμασε για όλους πρωίνό, αυγά μάτια με μπέικον, καφέ και μπισκότα. Παίρνουμε δυνάμεις λοιπόν και ξεκινάμε. Στις 0709 UTC κάνουμε το SZ3P στα 2μ, ενώ λίγο αργότερα ξεκίνησε και ο σταθμός των 6μ με το δίδυμο SV1BDO - SV1EIG/Junior στα SSB, μέχρι να έλθει ο Μανώλης SV1ME (που είχε εν τω μεταξύ ξεκινήσει ξημερώματα από την Λούτσα) και να αρχίσει να κάνει επαφές CW.

SV1ART - SV1EIG - SV1QEC

 Στα 2μ δουλεύαμε κυρίως Ελληνες, ενώ στα 6μ SSB κάναμε αρκετούς Ελληνες, Ρώσους, Ουκρανούς, Σλοβένους, Πολωνούς, Ιταλούς, Τσέχους. Και ενώ στα 2μ επικρατούσε σχετική ηρεμία, στις 0932 UTC ο RZ6DD ακούει την κλήση του Μάριου SV1QEC στα 2μ και μας απαντά. Ο Μάριος στην αρχή δεν πίστευε στ αυτιά του, μετά όμως χοροπήδαγε από την χαρά του!!! Την ίδια περίπου ώρα, 1230 το μεσημέρι φτάνει και ο Μανώλης SV1ME. Ενα καφεδάκι από τον σεφ Βαγγέλη και αμέσως στον ασύρματο!!! Τα 6μ παίρνουν φωτιά και ο ρυθμός των QSO ανεβαίνει κατακόρυφα.

SV1ME - SV1EIG Junior

SV1ME - SV1EIG Junior - SV1EIG - SV1QEC

                                              

SV1ART - SV1BDO - SV1EIG Junior

                                             

Στο μεταξύ ο σεφ Βαγγέλης ετοίμαζε το μεσημεριανό. Στο πρόχειρο μαγειρείο “εκστρατείας” που είχε στήσει ετοίμασε την πιό ωραία μακαρονάδα που έχουμε φάει ποτέ (μάλλον το υψόμετρο μας είχε ανοίξει την όρεξη),η οποία συνοδεύτηκε με σάλτσα από φρέσκια ντομάτα (όχι pumaro) και πιπεριές που ετοίμασε επιτόπου. Για να μην αφήσουμε τους ασύρματους χωρίς χειριστές, φάγαμε με βάρδιες, ώστε να εκμεταλλευτούμε το κάθε διαθέσιμο λεπτό λειτουργίας των σταθμών.

Ενας καφές ήταν οτι έπρεπε μετά το μεσημεριανό, καθώς έπρεπε να αρχίσουμε σιγά-σιγά να μαζεύουμε τα πράγματα και να ξεστήνουμε, καθώς οι περισσότεροι από εμάς έπρεπε να επιστρέψουμε στις εστίες μας την Κυριακή το βράδυ, καθώς την Δευτέρα το πρωί είχαμε τις εργασίες μας. Αρχίσαμε πρώτα από τον σταθμό UHF και την κεραία του, ο οποίος έκανε μόνο 4 QSO.

Με βαριά καρδιά μαζεύαμε τα πράγματα, όταν κατά τις 1700 τοπική ώρα, βλέπουμε να ανηφορίζει από τον δρόμο, κατευθυνόμενη προς την κορυφή που είχαμε εγκατασταθεί μιά ξανθιά “νεράιδα”, ντυμένη με λευκό χιτώνα και φορώντας σανδάλια, με μακρυά μαλλιά μέχρι κάτω από την μέση, που την ακολουθούσαν 2 ακόμα άτομα. Αρχίζαμε να κοιταζόμαστε μεταξύ μας και να τρίβουμε τα μάτια μας μή πιστεύοντας αυτό που βλέπαμε, καθώς μας είχαν πει οτι η κορυφή λέγεται “Νεραϊδοράχη” επειδή φανερώνονται συχνά-πυκνά νεράιδες, από την γειτονική πηγή της Στύγας, εκεί που σύμφωνα με την μυθολογία η Θέτις βάφτισε τον Αχιλλέα για να γίνει αθάνατος.Η “νεράιδα” μας προσπέρασε από μακρυά χωρίς να μας μιλήσει, και κατευθύνθηκε προς την άκρη του γκρεμού, όπου άρχισε να τραγουδάει και να απαγγέλλει άριες !!! 

Το μυστήριο ανέλαβε να λύσει ο Βαγγέλης, ο οποίος αψηφώντας τον όποιο κίνδυνο και μή δίνοντας βάση στα σενάρια περί μυθολογίας και νεραιδών, την πλησίασε με “πλάγιο τρόπο”, προσποιούμενος οτι έπρεπε να βρίσκεται δίπλα της, επειδή τάχα μου” το κινητό του δεν είχε σήμα. Σε λίγο λοιπόν μάθαμε οτι η “νεράιδα μας” είναι Ρωσίδα υψίφωνος της όπερας και βρισκόταν στην Ελλάδα επειδή σπούδαζε στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Η παρέα της ήταν ο Ρώσος φίλος της και ένας Ελληνας, που την ξεναγούσε στα τοπία της -γεμάτης μυθολογία- κορυφές της Πελοπονήσου.

SV1ART - ΝΕΡΑΙΔΑ - SV1EIG Junior - SV1QEC

ΝΕΡΑΙΔΑ

Αφού βγήκαν οι αναμνηστικές φωτογραφίες, η “νεράιδα” με την παρέα της αποχώρησε και εμείς συνεχίσαμε να μαζεύουμε τα πράγματα μας. Ολοι μας -εκτός από τον Μάριο SV1QEC- θα φεύγαμε το βράδυ για να επιστρέψουμε στα σπίτια μας. Παρά τις προσπάθειες μας να τον μεταπείσουμε, ο Μάριος δήλωσε οτι θα διανυκτέρευε την Κυριακή το βράδυ στο βουνό μόνος του και θα επέστρεφε την Δευτέρα το μεσημέρι. Πρώτος αναχώρησε ο Νίκος SV1EIG με τον γιό του, ενώ ακολούθησε μετά από λιγη ώρα και ο Μάνος SV1ME. Κατά τις 9 το βράδυ αναχώρησε και ο Σωτήρης SV1BDO, ενώ τελευτάιος αναχώρησε ο Βαγγέλης SV1ART, ο οποίος γύρισε με έναν συνάδελφο του ο οποίος ήρθε αργά το βράδυ της Κυριακής να μας επισκεφτεί. Τέλος την Δευτέρα το μεσημέρι αναχώρησε και ο Μάριος SV1QEC, αφού διανυκτέρευσε μόνος του στο βουνό το βράδυ της Κυριακής.

Το ημερολόγιο ασυρμάτου της 2ης μέρας είχε να δείξει πολύ περισσότερες επαφές από την προηγούμενη.  Την Κυριακή λοιπόν έγιναν 179 επαφές στα 6μ και 64 επαφές στα 2μ. Συνολικά έγιναν 202 QSO στα 2m, 224 QSO στα 6m και μόλις 4 QSO στα 70cm.

ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ.

Οι επαφές στα 2μ ήταν αρκετές. Ολες οι περιοχές της Ελλάδας ακούγονταν πολύ δυνατά, τόσο σε SSB, όσο και σε διαμόρφωση FM (χρησιμοποιώντας μιά “ταπεινή” κάθετη 2⅝). Ομάδες-σύλλογοι με special callsigns  απ όλη την Ελλάδα έδωσαν το παρόν. Ενδεικτικά αναφέρουμε (με τυχαία σειρά)  SZ1GRC, SZ1EETT, SX2IMA/P, SX3AA, SZ3P, J43N, SZ8S, SZ8LES, SZ8LSV, SZ8L, SZ8XIO κλπ. Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους Ελληνικούς σταθμούς που έκαναν QSO μαζί μας, αλλά και τους ξένους, που μας έδωσαν πολύτιμους πόντους στην τελική βαθμολογία. Στα 2μ κάναμε QSO με TA, 9H, I, YT, Z3, LZ, YO, OK & UA. Στα 6 μέτρα η “σοδειά” ήταν καλύτερη, καθώς κάναμε επαφές με 23 DXCC χώρες (LZ, I, EA6, ON, PA, G, DL, F, TA, S5, UB, UA, LY, IS0, SP, OK, OZ, HA, OM, 9A, HB9, YL, OH)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ - ΣΧΟΛΙΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ από τον SV1BDO, σχετικά με τον διαγωνισμό και την διοργάνωση του. Αν και πήρα μέρος για 1η φορά στο Aegean VHF Contest, το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ. Εχω όμως να παρατηρήσω τα εξής.

α) Παρά το γεγονός οτι οι διοργανωτές (AegeanDXgroup) καλούν από το site τους τους Ευρωπαϊκούς σταθμούς να στρέψουν τις κεραίες τους προς την Ελλάδα το πρώτο ΣΚ του Ιουλίου, δυστυχώς δεν έχουν κάνει οτι χρειάζεται ώστε το Aegean VHF Contest να περιλαμβάνεται στην επίσημη λίστα με τα VHF Contests της IARU Region 1.

β) Η προηγούμενη έκδοση του προγράμματος VUSC ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Η νέα έκδοση VUSC 4 Win 6.39 (έκδοση Σεπτ 2014) είναι σαφώς καλύτερη από την προηγούμενη, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα. (πχ εξακολουθεί να χρειάζεται το αστεράκι στο τέλος του callsign, εάν δουλευτεί ο σταθμός στην ίδια μπάντα αλλά σε άλλο mode, για να μην τον βγάζει σαν dupe)

γ) Το πασίγνωστο ΔΩΡΕΑΝ πρόγραμμα για διαγωνισμούς N1MM, εκτός από τους πολύ γνωστούς διαγωνισμούς, παρέχει την δυνατότητα υποστήριξης σε contest με εξειδικευμένους κανόνες, ¨οπως πχ το Aegean RTTY. Οι διοργανωτές ή κάποιος άλλος θα μπορούσαν να φτιάξουν το ειδικό αρχείο με τον Contest Editor του Ν1ΜΜ, ώστε να υποστηρίζει και το Aegean VHF.

δ) Μέχρι τις 7 Μαίου 2015 που γράφονται αυτές οι γραμμές, λιγότερο από 2 μήνες από την διεξαγωγή του διαγωνισμού του 2015, δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα τα αποτελέσματα του διαγωνισμού του 2014. Γιατί τόση καθυστέρηση ?

ε) Σχεδόν όλοι οι διοργανωτές ανά τον κόσμο έχουν σταματήσει να δέχονται χειρόγραφα ημερολόγια ή ημερολόγια σε μορφή Excel ή Word, και να δέχονται μόνο ημερολόγια σε μορφή Cabrillo, ADI ή EDI. Με αυτόν τον τρόπο εξοικονομείται πολύτιμος χρόνος από τους διοργανωτές στην διασταύρωση των ημερολογίων και την έκδοση των αποτελεσμάτων.

στ) Ολοι οι διοργανωτές έχουν σε ξεχωριστές κατηγορίες τους Εθνικούς τους σταθμούς από τους σταθμούς DX. Εδώ οι διοργανωτές έχουν όλους τους συμμετέχοντες στην ίδια κατηγορία.  Μήπως θα πρέπει να δημιουργηθούν ξεχωριστές κατηγορίες ?

ζ) Οι σταθμοί που λειτουργούν από κορυφές κλπ έχουν σαφέστατο πλεονέκτημα από έναν τυπικό σταθμό που βρίσκεται μόνιμα εγκατεστημένος (πχ στο σπίτι κάποιου). Μήπως θα πρέπει να γίνει ξεχωριστή κατηγορία για σταθμούς τύπου Field Day (με συγκεκριμένες προδιαγραφές), ώστε να συναγωνίζονται όλοι επί ίσοις όροις ?

η) Η 48ωρη διάρκεια του διαγωνισμού είναι αρκετά μεγάλη, καθώς δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί Ελληνικοί σταθμοί που να δικαιολογείται τόσο μεγάλη διάρκεια. Προτείνω ο διαγωνισμός να γίνει 24ωρος και να συμβαδίζει ακριβώς με τις ώρες των λοιπών Ευρωπαϊκών διαγωνισμών (1200UTC Σαββάτου - 1200UTC Κυριακής) που διαξάγονται το ίδιο Σ/Κ, σε συνδυασμό πάντα με την ενημέρωση της λίστας της IARU Region 1.

Θα τελειώσω τα σχόλια μου με μιά ευχή. Είδα με μεγάλη μου χαρά αρκετούς νέους συναδέλφους να παίρνουν μέρος στον διαγωνισμό, είτε ατομικά, είτε μέσω των διαφόρων συλλόγων-ομάδων. Εύχομαι το ενδιαφέρον τους για τους ραδιοερασιτεχνικούς διαγωνισμούς να συνεχιστεί αμείωτο και να τους δούμε να παίρνουν μέρος και σε διαγωνισμούς στα βραχέα. Υπάρχουν πλέον αρκετοί αξιόλογοι Σύλλογοι-Ομάδες σε όλη την Ελλάδα που είναι τα φυτώρια των νεων ραδιοερασιτεχνών - Contesters.  Το χόμπυ μας έχει ανάγκη από νέους ανθρώπους.